ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2014

                               2014

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ν. ΒΡΑΣΝΩΝ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ , ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΑΛΗΝΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ,ΚΑΙ ΤΟ 2014 ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ.

Άγιος Βασίλειος και ΟΧΙ Santa Claus.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ εἷς ἐκ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γεννήθηκε γύρω στὸ 330 μ.Χ. στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου. Προερχόταν ἀπὸ πλούσιο χριστιανικὸ οἶκο εὐγενῶν. Ἀπὸ νεαρῆς ἡλικίας σπούδασε στὰ σημαντικότερα ἐπιστημονικὰ πνευματικὰ κέντρα τῆς ἐποχῆς τουˑ στὴν Καισαρεία, στὸ Βυζάντιο, στὴν Ἀθήνα. Καταρτήστηκε σὲ ἐπιστήμες ὅπως φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, ἀστρονομία, ἰατρική. Ὁ ἴδιος δίδασκε ρητορικὴ τέχνη. Οἱ ἀρετὲς του τὸν ἀνεβίβασαν μέχρι τὸν ἀρχιερατικὸ θρόνο τῆς ἐπισκοπῆς τῆς Καισαρείας. Πρωτοστάτησε στοὺς ἀγῶνες κατὰ τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἵδρυσε τὴν περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα εὐαγῶν ἱδρυμάτων, πτωχοκομεῖο, ὀρφανοτροφεῖο, γηροκομεῖο, ξενοδοχεῖο, νοσοκομεῖο κ.ἄ.. Ἡ φιλανθρωπικὴ του δράση ἦταν ἴσως πρωτοπόρος γιὰ τὴν ἐποχή. Ὁ Μέγας Βασίλειος ὄντας ἄνθρωπος τῶν γραμμάτων, παρουσίασε πλούσιο καὶ σημαντικὸ συγγραφικὸ ἔργο. Ἔχουν διασωθεῖ 365 ἐπιστολὲς του, καθῶς καὶ 19 συγγράμματα δογματικοῦ, ἀσκητικοῦ καὶ ρητορικοῦ περιεχομένου. Ἐκοιμήθη τὸ 357 μ.Χ. καὶ ἐθρηνήθη ἀπὸ χριστιανούς, ἐθνικοὺς καὶ ἰουδαίους.

Σκεπτόμενος τὸν βίο του, μοῦ εἶναι δύσκολο νὰ φαντάζομαι αὐτὴν τὴν σεβάσμια, πνευματικὴ καὶ ἀσκητικὴ μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, σὰν ἕνα παχύσαρκο κατεργάρηˑ σὰν ἕναν γέρο Οὗννο ἐνδεδυμένο στὰ χρώματα τῆς CocaCola, ὁ ὁποῖος σκαρφαλώνει σὰν τὸν κλέφτη στοὺς ἐξώστες μας πάνω σὲ κλίμακες ἀπὸ λαμπάκια.

Κάτι ἄλλο συμβαίνει. Καὶ αὐτὸ που συμβαίνει εἶναι ὅτι ‘’αὐτό’’ που βλέπουμε ὡς χριστουγεννιάτικο διάκοσμο πάνω σὲ ἐξώστες, ἔλατα(μὴ χειρότερα) καὶ καταστήματα, δὲν εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλειος. Εἶναι ἕνα δυτικὸ εἰδωλολατρικὸ κατάλοιπο που ἀκούει στὸ ὄνομα Santa Claus(Σάντα Κλάους).

Ὁ Σάντα Κλάους εἶναι ἕνα στοιχείο τῆς εὐρωπαϊκῆς λαογραφίας. Συμβολίζει τὴν ἐπάρκεια τῶν άγαθῶν, τὴν καλοτυχία, τὸν ἅγιο Νικόλαο(κατὰ τοὺς Γερμανούς), τὸν θεὸ Ὄντιν καὶ διάφορα ἄλλα κατὰ τόπους. Ἀντίστοιχη μορφὴ συναντᾶται καὶ στὴν ὁμόδοξη Ρωσσία, ὑπὸ τὴν προσωνυμία ΄΄ὁ Γερο-Ψῦχος΄΄(Дед Мороз), ὁ ὁποῖος μάλιστα συνοδεύεται ἀπὸ τὴν νεαρὴ ἐγγονὴ του(νέα ἐποχή;). Ὡστόσο καὶ ἐκεῖ ὁ σλαυικὸς παραδοσιακὸς τύπος ἔχει ἀντικατασταθεῖ αἰσθητικὰ ἀπὸ τὸν Σάντα Κλάους.

Τὶ εἶναι οὐσιαστικὰ ὁ σύγχρονος Σάντα Κλάους; Ἕνα σύμβολο τῆς δυτικῆς εὐδαιμονίας(βλέπε στραβωμάρας) που μόνο σὲ ἅγιο ἀσκητὴ δὲν παραπέμπει. Μία ἀκαλαίσθητη σουρωμένη παχύδερμη μορφὴ τῆς βαρβαρικῆς αφθονίας, ἔλλειψης μέτρου καὶ ἐγκράτειας. Εἶναι μία φράγγικη ἑτερόδοξη παράδοση, τὴν ὁποῖα τεχνηέντως προωθεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση, μέσα στὰ πλαίσια ἐπιβολῆς πανθησκειῶν καὶ πανεθίμων. Δὲν εἶναι τυχαῖο που ὁ ἴδιος καὶ τὰ σύμβολά του(τάρανδροι,σκοῦφος,κάλτσα) διαδίδονται καὶ στὸν μουσουλμανικὸ κόσμο. Ἀρκεῖ νὰ ρίξετε μιὰ ματιὰ στὶς νέες τάσεις πρωτοχρονιάτικης διακόσμησης σὲ κάποιες ἀνατολικὲς χώρες, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ Ἰσλάμ. Στὶς ἴδιες μουσουλμανικὲς χώρες ἑορτάζονται καὶ ἄλλες παγκόσμιες ἐμπορικὲς ἑορτὲς καὶ ἡμέρες, ὅπως τῆς γυναῖκας, τοῦ ἁγίου Βαλεντίνου, τοῦ τιμίου διαζυγίου, τοῦ νεφροῦ, τοῦ μακαρονιοῦ, καθῶς καὶ ἄλλες νεοεποχίτικες σαχλαμάρες. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἕνα ἄλλο τεράστιο θέμα…

Αὐτὸ που δὲν ἀντιλαμβανόμαστε εἶναι ὅτι ὁ τέτοιου εἴδους ἐμπορικὸς ‘’ἁηβασίλης’’, οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὰ Χριστοῦγενναˑ μὲ τὰ δικὰ μας ρωμαίϊκα Χριστούγεννα. Οἱ Ἑλληνορωμηοί, διατηρήσαμε πάμπολλα ὡραῖα κατάλοιπα τῶν προχριστιανικῶν μας πρωτοχρονιάτικων παραδόσεων. Τέτοιο εἶναι οἱ καλικάντζαροι καὶ τὸ δένδρο τῆς ζωῆς. Ἀπὸ πότε μᾶς προέκυψε ὁ Σάντα Κλάους; Ποιοὶ τὸν εἰσήγαγαν καὶ τὸν προωθοῦν στὸ ἐμπόριο καὶ στὴν τηλεόραση; Διότι ἀποκλείεται νὰ τὸν λάβαμε αὐθόρμητα ὡς μιὰ ἑλκυστικὴ ξένη ἐπιρροή, ἐμεῖς καὶ ὁ ὑπόλοιπος πλανήτης. Πιστεύω ὅτι αὐτοὶ που ἔχουν συμφέρον ἀπὸ τὴν καθιέρωση τέτοιων συμβόλων προσβλέπουν σὲ δύο κυρίως πράγματα. Στὸ οἰκονομικὸ κέρδος καὶ στὴν ἀποχριστιανοποίηση τῶν ἑορτῶν μας. Λίγο-πολὺ γνωρίζουμε ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ καὶ ποιὰ εἶναι ἡ θρησκεία τους.

Συχνὰ τέτοιες ἡμέρες δυσαρεστούμαστε ἐπειδὴ ἡ σύγχρονη ζωὴ μᾶς κάνει νὰ  βιώνουμε ‘’Χριστούγεννα δίχως Χριστό’’. Θὰ συμπλήρωνα ἐπίσης, Χριστούγεννα δίχως Ἁη Βασίλη.

.

Τo νόημα των Χριστουγέννων

Ήδη έχει αρχίσει η περίοδος των Χριστουγέννων που όλοι με λαχτάρα περιμέναμε. Άραγε πώς θέλουμε να τα εορτάσουμε; Κοσμικά ή πνευματικά; Αλλ’ ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους…

Ασφαλώς τα Χριστούγεννα έχουν νόημα βαθύτατα πνευματικό, άγιο και σωτήριο. Γιατί μ’ αυτά δεν εορτάζουμε ένα οποιοδήποτε γεγονός, αλλά την ίδια την εμφάνιση, με σάρκα και οστά του Θεού στη γη κι ανάμεσά μας. Μας τίμησε ιδιαίτερα με την επίσκεψή Του αυτή, υπέροχα, ανυπέρβλητα, μοναδικά, καθώς ένωσε την δική μας ανθρώπινη φύση με τη δική Του τη Θεϊκή.

Έτσι έχουμε την εμφάνιση του Θεανθρώπου στην ιστορία . Την ένωση του κτιστού πλάσματος, με τον ίδιο τον Άκτιστο Πλάστη και Θεό. Σκοπός δε αυτής της Θείας παρέμβασης, είναι η Θέωση του ανθρώπου.
Οπότε με τα Χριστούγεννα δεν κάνουμε τίποτ’ άλλο τελικά, απ’ το να ζούμε την αναδημιουργία μας, την ανά-πλασή μας απ’ το κατάντημα στο οποίο μας οδήγησε η αμαρτία, ώστε να επανέλθουμε πάλι στην προτέρα μας κατάσταση.

Να γιατί το μήνυμα των Χριστουγέννων, είναι το πλέον χαρμόσυνο και τόσο ελπιδοφόρο άγγελμα της ιστορίας. Συνεπώς, όταν αποδίδουμε στα Χριστούγεννα το πραγματικό τους νόημα, κι όταν τα εορτάζουμε όπως πρέπει, δηλαδή πνευματικά, τότε επιτυγχάνεται και ο μέγας σκοπός της ενανθρωπήσεως του Θεού, δηλαδή η ένωση μας με Αυτόν, η Θέωσή μας, και καταργείται το έργο του διαβόλου, ακυρώνονται τα σκοτεινά σχέδιά του, απομονώνεται, χάνεται απ’ τη ζωή μας!

Είναι επόμενο, λοιπόν, όπως ο διάβολος πολέμησε του Χριστού τη γέννηση, ως γεγονός, (απ’ το να μη βρίσκεται πανάρετη γυναίκα για να αξιωθεί να γίνει μητέρα Του πράγμα που έγινε τελικά με την Παναγία, ως τους διωγμούς με τη σφαγή των νηπίων απ’ τον Ηρώδη), έτσι την πολεμά έκτοτε, ως εορτή.

Πάρα πολλά έγιναν στο πέρασμα των αιώνων, που δεν είναι δυνατό να εξιστορήσουμε. Θα αναφέρουμε μόνο ένα από αυτά∙ την χειρότερη πολεμική όλων, την εκκοσμίκευση των Χριστουγέννων!

Πρόκειται για εορτασμό όχι πνευματικό, όπως τον αναφέραμε, αλλά εντελώς κοσμικό… Έναν τρόπο που μεταβάλλει το μέγα υπερκόσμιο γεγονός, σε εγκόσμιο και καθαρά υλιστικό!

Ούτε λόγος να γίνεται για πνευματική προετοιμασία, δηλαδή νηστεία, μετάνοια, Θεία Λειτουργία, αλλά και έμπρακτη αγάπη, καλοσύνη, ελεημοσύνη και στοργή στον συνάνθρωπο, για σκέψεις και αποφάσεις πνευματικές.

Λόγος να γίνεται μονάχα για τα ρεβεγιόν, τα φαγητά, τα γλέντια, τους χορούς, τα ξενύχτια, τα ταξίδια και μάλιστα τα εξωτικά, τα δώρα, τις χαρτοπαιξίες, τα πάσης μορφής θεάματα και διασκεδάσεις, τις κάθε είδους απολαύσεις και ηδονές! Όλα τους τόσο κοσμικά, όλα τους αντιπνευματικά, όλα τους πτυχές της ωραίας ζωής, και όχι της Ουράνιας Ζωής που ζητά από μας ο Χριστός. Καμμιά σχέση με τον Θεοπρεπή εορτασμό, όπως τον ορίζει η Εκκλησία.

Φτάσαμε να κατανοούμε πως έρχονται Χριστούγεννα, από τις στολισμένες βιτρίνες των εμπόρων, από τα φωτάκια που αναβοσβήνουν στο μπαλκόνι του διπλανού μας, απ’ τα έλατα που πωλούνται στους δρόμους, από κάποιες προσκλήσεις σε γεύματα και τα λεγόμενα «εορταστικά» προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή από τις εκδηλώσεις του κόσμου…

Οπότε μιλάμε για απολυτοποίηση της ύλης, για την άκρατη κοσμικότητα, για την απόρριψη κάθε πνευματικής πλευράς των πραγμάτων. Μιλάμε για Χριστούγεννα χωρίς Χριστό!

Τα υλικά αγαθά, με λογική και μέτρο και στο βαθμό που μας είναι απαραίτητα, δεν τα απορρίπτουμε βέβαια. Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ.Νικόλαος «και τα λαμπάκια και το δέντρο καλά είναι, μη μένουμε όμως μόνο σ’ αυτά»!

Ο Ε. Μορέν στο βιβλίο του «Πνεύμα των καιρών» αναφέρει πολύ εύστοχα: «Η ζωή δεν μπορεί να καταναλώσει τα πάντα και η καταναλωτική κοινωνία δεν μπορεί ούτε και θα μπορέσει ποτέ να δώσει τα πάντα»! Λοιπόν, ας προετοιμαστούμε όσο καλύτερα μπορούμε για τα πνευματικά Χριστούγεννα. Μας είναι απαραίτητη η ευφροσύνη τους. Αυτό το προάγγελμα της Ουράνιας Βασιλείας. Αυτή η απόδειξη ότι μέσα μας ο Χριστός γεννήθηκε…

ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ο  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ν. ΒΡΑΣΝΩΝ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΤΙΣ        ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Μάθημα ζωής... έδωσε ένας μαθητής του δημοτικού

   ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΔΩΡΟ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΖΗΤΗΣΕ ΤΡΟΦΙΜΑ... ΓΙΑ ΑΠΟΡΟΥΣ

Τετάρτη, 18 Δεκέμβριος 2013 19:49 cretalive.gr

Μάθημα ζωής... έδωσε ένας μαθητής του δημοτικού από την Ιεράπετρα.

Ο Νάσος Μουταφίδης την ημέρα των γενεθλίων του δεν ζήτησε δώρα και παιχνίδια όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του αλλά ζήτησε από γνωστούς

και φίλους του να συγκεντρώσουν τρόφιμα και ρούχα προκειμένου να διατεθούν στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του δήμου Ιεράπετρας ώστε να βοηθηθούν άνθρωποι που έχουν ανάγκη.
“Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Νάσος Μουταφίδης έδειξε έμπρακτα την κοινωνική του ευαισθησία στηρίζοντας τους συνανθρώπους μας, που δοκιμάζονται”, αναφέρεται σε ευχαριστήρια ανακοίνωση ο υπεύθυνος του Κοινωνικού Παντοπωλείου και συνεχίζει :

“Η πράξη του αυτή αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το γεγονός ότι τα παιδιά έχουν επηρεαστεί πολύ από τις δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, που βιώνουμε όλοι και ότι είναι περισσότερο ευαίσθητα και πρόθυμα να βοηθήσουν το συνάνθρωπό τους μεταφέροντας με τον καλύτερο τρόπο το μήνυμα των Χριστουγέννων για αγάπη και αλληλεγγύη και δίνοντας σάρκα και οστά στο θεμελιακό και χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας του συνθήματός μας:

5 πράγματα που φέρνουν την Οικογένεια πιο κοντά.

Στην εποχή της Οικονομικής Κρίσης – της απώλειας του εισοδήματος αλλά κυρίως της μεγάλης ψυχολογικής πίεσης, η οικογένεια είναι το μεγαλύτερο στήριγμα για όλους. Είναι ο βασικός λόγος που κατά τους περισσότερους ειδικούς η Ελληνική κοινωνία διατηρεί ακόμη τη συνοχή κι αντοχή της.

Επειδή όμως η σκληρή πλέον καθημερινότητα επιφέρει αναπόφευκτα τους κραδασμούς της παντού – και στο οικογενειακό περιβάλλον, ας δούμε 5 απλά πράγματα που πρέπει να έχουμε κατα νού για να διατηρούμε και να ενδυναμώνουμε το δέσιμο που η οικογένειά μας πρέπει να έχει πάντα – ιδιαίτερα όμως αυτές τις ημέρες:

1. Φροντίζουμε κάθε ημέρα ν' αφιερώνουμε χρόνο αποκλειστικά για την οικογένειά μας.

Τα ωράρια είναι φορτωμένα, η κούραση μεγάλη, οι ώρες παραμονής στο σπίτι λίγες. Η ανάγκη όμως για εξοικονόμηση χρόνου αποκλειστικά για το ή την σύντροφο και τα παιδιά μας, κάτι παραπάνω από επιτακτική. Ας έχουμε δε κατα νού ότι το σημαντικό δεν είναι η ποσότητα του χρόνου που θ' αφιερώσουμε αλλά η ποιότητά του.

2. Η επικοινωνία του ζευγαριού πρέπει να βρίσκεται σε πρώτη προτεραιότητα.

Η επαφή, η επικοινωνία και το παιχνίδι με τα παιδιά είναι όντως πολύ σημαντικά. Δεν πρέπει όμως να μας κάνουν να ξεχνάμε ότι η επικοινωνία – η σχέση του ζευγαριού πρέπει να βρίσκεται σε πρώτη προτεραιότητα καθώς μάλιστα είναι αυτοί που υφίστανται στο μεγαλύτερο βαθμό το άγχος της οικονομικής κρίσης.

Μία απλή – πολύ ουσιαστική όμως λύση είναι ένα βράδυ μέσα στην εβδομάδα να το αφιερώσουν στον εαυτό τους. Μία έξοδο για φαγητό, ένα σινεμαδάκι ή ακόμη και μία απλή βόλτα για κουβέντα και χαλάρωμα όταν τα οικονομικά είναι ιδαίτερα στριμωγμένα, μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά στο δυνάμωμα της σχέσης τους.

3. Οικογενειακό Σαββατοκύριακο.

Είναι ίσως η σημαντικότερη ευκαιρία για την οικογένεια να κάνει πράγματα μαζί και μάλιστα χωρίς πίεση χρόνου. Γι' αυτό και δεν πρέπει να το αφήνουμε ανεκμετάλλευτο.

Μικρές εκδρομές, παιχνίδι στο σπίτι, διάβασμα παρέα, κουβέντα για την εβδομάδα που πέρασε και πολλές άλλες επιλογές μπορούν να συνθέσουν ένα Σαββατοκύριακο που θα το ευχαριστηθεί όλη η οικογένεια ΜΑΖΙ.

4. Τρώμε όλοι μαζί.

Προφανώς, αυτό δεν είναι εφικτό σε καθημερινή βάση λόγω διαφορετικών ωραρίων. Ωστόσο, τόσο το Σαββατοκύριακο, όσο και κάποιες ημέρες την εβδομάδα (π.χ. κάποια βράδια όταν όλη οικογένεια έχει επιστρέψει στο σπίτι από τις υποχρεώσεις της) δίνεται αυτή η δυνατότητα και δεν πρέπει να την αφήνουμε να πηγαίνει χαμένη. Γιατί το οικογενειακό τραπέζι είναι ένας ιδανικός χώρος επικοινωνίας όλων των μελών της οικογένειας. Απαραίτητη προυπόθεση: την ώρα εκείνη, η τηλεόραση να παραμένει κλειστή …

5. Συζήτηση.

Εάν γενικότερα η συζήτηση στην οικογένεια είναι πολύ σημαντική, την περίοδο αυτή της μεγάλης Οικονομικής Κρίσης είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Συζήτηση ανοιχτή, ειλικρινής με τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά έτοιμους ν' ακούσουν τη άποψη του άλλου χωρίς προκαταλείψεις και στερεότυπα. Μέσα από τη συζήτηση ξεδιαλύνονται απορίες, τίθενται ζητήματα που μας απασχολούν, λύνονται  μικροπαρεξηγήσεις αλλά κυρίως χτίζεται ένα ουσιαστικό δέσιμο ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας που θ' αντέξει στο χρόνο και τις δυσκολίες.

Το περιοδικό των Β΄ και Δ΄ Τάξεων

Σας ενημερώνουμε ότι το πρώτο τεύχος του περιοδικού μας δημοσιεύτηκε. Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση!

Τεύχος 1 - Δεκέμβριος 2013

http://www.calameo.com/read/0029748779ac11dee5c09

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

ΞΥΠΝΗΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΝΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ................
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΕΑΝ ΕΥΚΑΙΡΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΟΥΔΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...

Το χάρισμα να είσαι αληθινός «δάσκαλος»

Έλα να σου δείξω μια ωραία ιστορία στο internet, είναι πολύ συγκινητική, μου είπε μια μέρα η κόρη μου με μάτια σχεδόν βουρκωμένα. Πήγα να δω τι ήταν αυτό, το τόσο ενδιαφέρον, που την είχε συναρπάσει. Επεξεργαζόταν την ιστοσελίδα ενός Δημοτικού Σχολείου της Ελλάδας, και εντόπισε μέσα την ιστορία μιας αληθινής Δασκάλας. Τη διαβάσαμε μαζί, λίγο εγώ και λίγο εκείνη, έτσι με τη σειρά.
Η ΚΥΡΙΑ ΤΖΟΒΑΝΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΝΟΣ
Μια εμπνευσμένη ιστορία – πώς μια δασκάλα έμαθε πώς αυτή θα μπορούσε να διδάξει σωστά τους μαθητές της. Η διδασκαλία περιλαμβάνει πιο πολλά από το να διδάσκεις μόνο ανάγνωση, γραφή και αριθμητική.
Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της, την Ε’ δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η κυρία Τζοβάννα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο. Αλλά αυτό ήταν αδύνατον διότι εκεί, στην μπροστινή σειρά, βυθισμένο στο κάθισμά του ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μάνος Μανούσας…
Η κυρία Τζοβάννα είχε παρακολουθήσει τον Μάνο την προηγούμενη χρονιά και είχε προσέξει ότι ο Μάνος δεν έπαιζε καλά με τα άλλα παιδιά. Τα ρούχα του ήταν τσαλακωμένα. Πάντα φαινόταν ότι χρειαζόταν μπάνιο. Και ο Μάνος μπορούσε να είναι πολύ δυσάρεστος.
Στο σχολείο που δούλευε η κυρία Τζοβάννα έπρεπε να επιθεωρήσει το ιστορικό του κάθε μαθητή. Άφησε, ίσως όχι τυχαία, να διαβάσει το ιστορικό του Μάνου τελευταίο. Όταν όμως διάβασε το ιστορικό που έγραφαν οι προηγούμενες δασκάλες έμεινε έκπληκτη!
Η δασκάλα της Α’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι ένα φωτεινό παιδί με έτοιμο πάντα το χαμόγελο. Κάνει τις εργασίες του σωστά και προσεγμένα, και έχει καλούς τρόπους… είναι χαρά να τον έχουμε κοντά μας».
Η δασκάλα της Β’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι άριστος μαθητής. Αγαπητός από τους συμμαθητές του, αλλά φαίνεται προβληματισμένος εξ αιτίας της μητέρας του που έχει μια ανίατη ασθένεια, η ζωή στο σπίτι θα είναι δύσκολη».
Η δασκάλα της Γ’ δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του ήταν πολύ σκληρός και οδυνηρός για αυτόν. Προσπαθεί να κάνει καλά τις εργασίες του, αλλά ο πατέρας του δεν δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Η ζωή του σπιτιού σύντομα θα τον επηρεάσει εάν δεν παρθούν ορισμένα μέτρα».
Η δασκάλα της Δ’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος έχει αποσυρθεί και δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη».
Διαβάζοντας όλα αυτά η κυρία Τζοβάννα κατάλαβε το πρόβλημα και ντράπηκε πολύ για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν οι μαθητές της της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα. Όλα ήταν διπλωμένα σε πολύχρωμα χαρτιά με ωραίους φιόγκους, εκτός από του Μάνου. Το δώρο του ήταν άγαρμπα διπλωμένο σε μια καφετιά χοντρή σακούλα του μανάβη. Η κυρία Τζοβάννα δυσκολεύτηκε να το ανοίξει εν μέσω των άλλων δώρων. Μερικά παιδιά άρχισαν να γελάνε όταν έβγαλε από τη σακούλα ένα βραχιόλι από το οποίο λείπανε μερικές από τις ψεύτικες αδαμάντινες χάντρες και ένα μπουκάλι άρωμα, κατά το ένα τέταρτο γεμάτο. Αλλά έπνιξε τα γέλια των μαθητών καθώς είπε με θαυμασμό πόσο όμορφο ήταν το βραχιόλι φορώντας το στο χέρι της και βάζοντας μερικές σταγόνες από το άρωμα στον καρπό του χεριού της.
Στο σχόλασμα, ο Μάνος έμεινε λίγο παραπάνω στο σχολείο για να πει «κυρία Τζοβάννα σήμερα μυρίζατε όπως ακριβώς μύριζε η μαμά μου». Όταν έφυγαν τα παιδιά έκλαιγε για περίπου μισή ώρα. Από εκείνη την ημέρα η κυρία σταμάτησε να διδάσκει ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Ήτανε πια Δασκάλα. Έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στο Μάνο. Καθώς δούλευε μαζί του το μυαλό του ζωντάνευε. Όσο πιο πολύ τον ενθάρρυνε τόσο πιο γρήγορα ανταποκρινόταν. Έως το τέλος του χρόνου ο Μάνος είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης του, και παρόλο το ψέμα ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο η κυρία Τζοβάννα ευνοούσε τον Μάνο ιδιαίτερα.
Μετά από ένα χρόνο βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα της. Ήταν από τον Μάνο. Της έλεγε ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.
Πέρασαν έξι χρόνια πριν πάρει άλλο σημείωμα από τον Μάνο. Της έγραφε ότι τελείωσε το Λύκειο και ήταν τρίτος στην τάξη του, και ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.
Μετά από τέσσερα χρόνια πήρε άλλο ένα σημείωμα που της έλεγε ότι, παρόλο που τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα, κατάφερε να επιμείνει και να συνεχίσει τις σπουδές του, και ότι σύντομα θα αποφοιτούσε από το πανεπιστήμιο με τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Την διαβεβαίωνε ότι αυτή ήταν η πιο αγαπητή δασκάλα που είχε σε όλη του την ζωή.
Πέρασαν ακόμη τέσσερα χρόνια και έφτασε άλλο ένα γράμμα. Αυτή τη φορά εξηγούσε ότι αφού πήρε το δίπλωμά του αποφάσισε να προχωρήσει πιο πολύ και να κάνει διδακτορικό. Στο γράμμα εξηγούσε ότι αυτή παρέμεινε η πιο καλή και αγαπητή δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Μα τώρα το όνομά του ήταν πιο μακρύ Dr. Εμμανουήλ Σ. Μανούσος.
Η ιστορία δεν τελείωνε εκεί. Υπήρξε ακόμη ένα γράμμα εκείνη την άνοιξη. Ο Μάνος της ανακοίνωνε ότι είχε γνωρίσει μια υπέροχη κοπέλα την οποία θα παντρευόταν. Της εξηγούσε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια και αναρωτιόταν αν θα συμφωνούσε να παραβρεθεί στο γάμο και να καθόταν στη θέση της μητέρας του γαμπρού. Βεβαίως η κυρία Τζοβάννα δέχτηκε. Μαντέψτε! Στο γάμο φορούσε εκείνο το βραχιόλι που της είχε δωρίσει κάποια Χριστούγεννα – χρόνια πίσω. Ναι, εκείνο το βραχιόλι που έλειπαν οι αδαμάντινες πέτρες. Και βεβαιώθηκε ότι φορούσε το ίδιο άρωμα που θυμόταν ότι φορούσε η μητέρα του Μάνου στα τελευταία τους Χριστούγεννα μαζί.
Όταν συναντήθηκαν αγκαλιάστηκαν με στοργή. Ο Μάνος, κύριος Μανούσος πια, ψιθύρισε στο αυτί της κυρίας Τζοβάννας «Σας ευχαριστώ κυρία Τζοβάννα που πιστεύατε σε μένα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με κάνατε να νιώθω πως αξίζω και μου δείξατε πως εγώ μπορούσα να διαφέρω».
Η κυρία Τζοβάννα με δάκρυα στα μάτια ψιθύρισε: «Μάνο μου, λάθος κατάλαβες. Εσύ ήσουν που δίδαξες σε εμένα πώς να διαφέρω. Δεν ήξερα πώς να διδάσκω μέχρι που σε γνώρισα».
Σε παρακαλώ να θυμάσαι πως ό,τι κι αν κάνεις, όπου κι αν πας θα έχεις την ευκαιρία να αγγίξεις ή και να αλλάξεις τη σκοπιά, την άποψη ενός ανθρώπου. Και όταν το κάνεις σε παρακαλώ προσπάθησε να την κάνεις θετική.
«Είναι αληθινή η ιστορία;» με ρώτησε μόλις φτάσαμε στο τέλος η κόρη μου. Δεν ξέρω, της απάντησα. Σίγουρα όμως, θα μπορούσε να είναι!

Τι να κάνω για να διαβάζει το παιδί μου; Συμβουλές για γονείς

Μια από τις πιο συχνές αιτίες διένεξης ανάμεσα σε γονείς και παιδιά είναι το διάβασμα για την επόμενη μέρα. Υπάρχουν βέβαια και παιδιά που μελετούν πρόθυμα τα μαθήματά τους, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι αρκετά εύκολα για τους γονείς.

Τι γίνεται όμως όταν το αγγελούδι μας αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί και νοιώθουμε την υπομονή μας να εξαντλείται μη ξέροντας τι άλλο να δοκιμάσουμε;

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ένας γονιός για να βοηθήσει το παιδί του να γίνει πιο υπεύθυνο και να ανταποκρίνεται καλύτερα στις σχολικές του υποχρεώσεις.

Επειδή όμως «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» είναι σημαντικό να κάνουμε μια καλή αρχή απ’ την πρώτη δημοτικού. Ωστόσο, ακόμη κι αν αυτό δεν έχει συμβεί, ποτέ δεν είναι πολύ αργά.

Το πρώτο πράγμα που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να μάθουν στα παιδιά τους πώς να οργανώνουν το διάβασμά τους. Οργάνωση όμως δεν σημαίνει μόνο πίνακες με χρονοδιαγράμματα. Όλη η οικογένεια χρειάζεται να μπει σ’ ένα σχετικό πρόγραμμα. Να υπάρχει, για παράδειγμα, συγκεκριμένη ώρα φαγητού και τα υπόλοιπα μέλη να σέβονται τις ώρες που το παιδί διαβάζει αφήνοντάς το ανενόχλητο. Για να το επιτύχουμε αυτό χρειάζεται να ορίσουμε έναν σταθερό χώρο διαβάσματος.

Το δωμάτιο του παιδιού και συγκεκριμένα το γραφείο του είναι ο ιδανικός χώρος για τον σκοπό αυτό, καθώς εκεί μπορεί να απλώσει όλα τα βιβλία και τις σημειώσεις του και να κλείσει την πόρτα του περιορίζοντας έτσι τα ερεθίσματα που του αποσπούν την προσοχή. Αν πάλι παρατηρήσουμε ότι η προσοχή του διασπάται εύκολα, καλό είναι να τοποθετήσουμε το γραφείο του μακριά από το παράθυρο.

Πέρα όμως από τον χώρο, εξίσου σημαντικός είναι και ο χρόνος του διαβάσματος.

Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να ζητάμε από ένα παιδί να ξεκινάει το διάβασμά του αμέσως μετά το μεσημεριανό φαγητό, πολύ αργά το βράδυ όταν είναι ήδη πολύ κουρασμένο ή την ώρα που προβάλλεται η αγαπημένη του εκπομπή στην τηλεόραση.

Γι’ αυτό λοιπόν, θα πρέπει από πριν να έχουμε συζητήσει μαζί του και να έχουμε συμφωνήσει σε μια σταθερή ώρα που όλοι θεωρούμε κατάλληλη για να ξεκινά το διάβασμά του. Σε ότι αφορά τώρα τη διάρκεια, η πολύωρη μελέτη δεν είναι απαραίτητα και πιο αποδοτική, καθώς δεν εξασφαλίζει τη συγκέντρωση.

Ο βαθμός συγκέντρωσης ενισχύεται με συχνά και σύντομα διαλείμματα. Επίσης είναι σημαντικό, αμέσως μόλις το παιδί ολοκληρώνει το διάβασμά του, να ακολουθεί μια επιβράβευση (π.χ. να του επιτρέψουμε να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι). Στην περίπτωση πάντως που περιμένει την τελευταία στιγμή για να κάνει τα μαθήματά του, καλό είναι να παραμείνουμε αμέτοχοι.

Παράλληλα, μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας και κάποιες τεχνικές διαβάσματος, όπως π.χ. να μελετούν τα πιο δύσκολα ή βαρετά μαθήματα στην αρχή που είναι πιο ξεκούραστα, να αποφεύγουν την «παπαγαλία» και να κάνουν ανακεφαλαίωση. Μπορούμε να τους δείξουμε πώς να υπογραμμίζουν τα κύρια σημεία ενός κειμένου, να εντοπίζουν τις «λέξεις – κλειδιά» ή να γράφουν έναν δικό τους τίτλο δίπλα σε κάθε παράγραφο, ώστε να ενισχύουν έτσι την οπτική τους μνήμη και να συγκρατούν ευκολότερα τις πληροφορίες.

Συγχρόνως όμως, είναι αναγκαίο οι γονείς να καταλάβουν ότι τα παιδιά θα πρέπει προοδευτικά να μάθουν να οργανώνουν μόνα τους το διάβασμά τους, να είναι δηλαδή αυτόνομα. Δεν «διαβάζουμε» όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης ημέρας! Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το διάβασμα είναι ευθύνη του ίδιου του παιδιού, γιατί έτσι ενισχύουμε την αίσθηση της υπευθυνότητάς του.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το αφήνουμε στη μοίρα του, αλλά ότι παρεμβαίνουμε μόνο όπου αυτό χρειάζεται, ανάλογα πάντα με την ηλικία του. Για παράδειγμα, βοηθούμε περισσότερο στην πρώτη δημοτικού, αλλά δεν στεκόμαστε με τον ίδιο τρόπο κοντά του στην τετάρτη δημοτικού, όπου περιμένουμε να είναι πιο αυτόνομο.

Στην περίπτωση τώρα που το παιδί αρνείται επίμονα να διαβάσει, μπορούμε να το αφήσουμε μια φορά να πάει αδιάβαστο, ώστε να έρθει αντιμέτωπο με τις συνέπειες της αμέλειάς του. Μια τέτοια ενέργεια βέβαια προϋποθέτει ότι θα ενημερώσουμε τον δάσκαλο, εξηγώντας του τι κάναμε και γιατί. Γενικότερα άλλωστε, η καλή σχέση και η συνεργασία με τον δάσκαλο είναι πολύ σημαντική για την πρόοδο του παιδιού μας.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι η στάση των ίδιων των γονιών απέναντι στο διάβασμα. Αντί να βλέπουμε τηλεόραση την ώρα που ζητάμε απ’ το παιδί μας να διαβάσει, ας την κλείσουμε κι ας διαβάσουμε κι εμείς κάτι, ένα λογοτεχνικό, μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό.

Μπορούμε να του μάθουμε να αγαπά το διάβασμα αγοράζοντας του από μικρή ηλικία παραμύθια ή λογοτεχνικά βιβλία, ώστε να συνδυάσει το διάβασμα με κάτι ευχάριστο. Το βιβλία αυτά όμως θα πρέπει να τα επιλέγει το ίδιο το παιδί με βάση τα δικά του ενδιαφέροντα. Μια καλή ιδέα θα ήταν να επισκεφτούμε μαζί ένα βιβλιοπωλείο ή μια έκθεση βιβλίου, όπου θα μπορεί να επιλέξει κάτι που του αρέσει.

Παράλληλα, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το διάβασμα για το σχολείο όσο γίνεται πιο διασκεδαστικό. Δεν σκίζουμε σελίδες και δεν σβήνουμε με μανία, επειδή το παιδί έκανε κάποιο λάθος ή επειδή δεν μας άρεσαν τα γράμματά του!

Ο στόχος είναι να αγαπήσει το διάβασμα, γι’ αυτό μπορούμε να του διδάξουμε μαθηματικά χρησιμοποιώντας τουβλάκια ή όσπρια, να παροτρύνουμε ένα μικρότερο παιδί να ζωγραφίσει κάτι με βάση αυτό που διάβασε στην ιστορία ή ένα μεγαλύτερο να δοκιμάσει μαζί μας ένα πείραμα που έμαθε στη φυσική ή στη χημεία. Τα παιδιά χρειάζεται να καταλαβαίνουν τη χρησιμότητα όσων διαβάζουν και μπορούμε να τα βοηθήσουμε σ’ αυτό, δίνοντας τους απτά παραδείγματα από την καθημερινή ζωή για το πώς να χρησιμοποιούν όσα μαθαίνουν.

Επιπλέον, είναι σημαντικό οι γονείς να μην μεταφέρουν το δικό τους άγχος για το σχολείο στα παιδιά και να μην έχουν υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Καλός μαθητής δεν είναι μόνο ο πρώτος. Δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι πρώτοι ή τέλειοι. Τα «κηρύγματα», οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί και οι συγκρίσεις με τα άλλα παιδιά ή τα αδέρφια δεν βοηθούν.

Χρειάζεται να επιβραβεύουμε την προσπάθεια άσχετα από τους βαθμούς, γιατί έτσι ενισχύουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού μας που είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόοδό του, όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στη ζωή του γενικότερα. Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι στην καθημερινότητα των παιδιών είναι αναγκαία η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου για παιχνίδι ή χασομέρι, στοιχεία απαραίτητα για την υγιή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη και να μην τα υπερφορτώνουμε με δραστηριότητες. Πάνω απ’ όλα έχουν ανάγκη να είναι παιδιά.

Ας απομακρυνθούμε από τον μύθο που λέει ότι όσο πιο καλούς βαθμούς παίρνεις τόσο πιο επιτυχημένος γίνεσαι και ας αναρωτηθούμε: Θέλoυμε μια καταρρακωμένη προσωπικότητα με καλούς βαθμούς ή μια υγιή προσωπικότητα με μέτριους ή ακόμη και κακούς βαθμούς; Άλλωστε το να μην είναι κανείς καλός μαθητής δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει και χρήσιμος ή ευτυχισμένος άνθρωπος.

Ειρήνη Κορδερά
Ψυχολόγος Υγείας (MSc) / Παιδοψυχολόγος (MSc)

3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ

Σε κλίμα συγκίνησης πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ, τη Τρίτη  3 Δεκεμβρίου 2013, στο Δημοτικό Σχολείο Νέων Βρασνών, φωτίζοντας πτυχές της διαφορετικής καθημερινότητας που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία, αλλά και τονίζοντας τον χαρακτήρα της ως ημέρα ευαισθητοποίησης και διεκδίκησης της αξιοπρέπειας, του σεβασμού, της προσβασιμότητας και του δικαιώματος των ατόμων με αναπηρία στη ζωή.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΜΕΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 3 ΔΕΚ ΩΡΑ 11.00 ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ.
ΤΟ Δ.Σ.

Η σχέση του γονιού με το δάσκαλο του παιδιού

Πολλές φορές, οι γονείς παραπονιούνται ότι η επαφή τους με το δάσκαλο του παιδιού τους δεν είναι όπως θα ήθελαν.

Άλλες φορές θεωρούν ότι δεν καταλαβαίνει το παιδί τους, άλλοτε ότι εξαντλεί την αυστηρότητά του σε αυτό ή ότι το αδικεί. Κάποιες φορές δυσφορούν με τη μεγάλη ποσότητα της ύλης που του βάζει για το σπίτι ή και για τη συμπεριφορά του, αν π.χ. φωνάζει ή τους κάνει διαρκώς παρατηρήσεις, τους επιβάλλει τιμωρίες, δεν τα ενθαρρύνει, κ.α.

Από την πλευρά τους, οι δάσκαλοι συχνά θεωρούν ότι οι γονείς παρεμβαίνουν στο έργο τους, είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους αυτά που τους λένε. Στις τακτικές συγκεντρώσεις δεν παρευρίσκονται. Επίσης, αναφέρουν ότι για κάθε δυσκολία που παρουσιάζει το παιδί στο σχολείο με ευκολία μερικοί γονείς αποδίδουν την ευθύνη στο δάσκαλο. Έτσι, συχνά, του υποδεικνύουν τι να κάνει.

Πράγματι, σε κάποιες περιπτώσεις -ευτυχώς λίγες- η συνεργασία γονιών –δασκάλων δεν είναι ικανοποιητική. Τότε η ευθύνη βαραίνει και τις δυο πλευρές.

Τι θα πρέπει να κάνετε:

• Προσεγγίστε με ευγένεια το δάσκαλο του παιδιού σας.

• Αφήστε τον να σας ενημερώσει πρώτα ο ίδιος για το μαθητή του.

• Σκεφτείτε τις ερωτήσεις που έχετε σκοπό να του θέσετε από πριν.

• Δείξτε εμπιστοσύνη σε αυτά που σας λέει.

• Αναγνωρίστε την προσπάθεια του.

• Αν το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στο σχολείο, συζητήστε μαζί του και μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια του.

• Μην παραπονιέστε για την αυστηρή βαθμολογία ή αντιμετώπισή του.

• Αν έχετε διαφορετική άποψη, συζητήστε μαζί του τα κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογεί το παιδί.

• Μη φύγετε ποτέ χωρίς να πείτε μια καλή κουβέντα στο δάσκαλο του παιδιού σας, ας είναι κι ένα σκέτο «ευχαριστώ», για το χρόνο που διέθεσε για σας.

• Οι εκπαιδευτικοί έχουν πείρα με πολλά παιδιά. Επίσης, οι περισσότεροι διαθέτουν ευαισθησία και ενδιαφέρον για τους μαθητές τους. Οι γονείς που δε σέβονται το έργο τους είναι εύλογο ότι δε θα βρουν στο δάσκαλο έναν πρόθυμο συνεργάτη.

Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΤΗΣΙΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΘΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΕΤΗΣΙΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΝΟΕ  ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΠΛΑΤΑΝΑΚΙΑ ΣΤΑ Ν. ΒΡΑΣΝΑ.