29 Μαίου 1453: Η αποφράδα ημέρα της αλώσεως της Βασιλεύουσας

29 Μαίου 1453: Η αποφράδα ημέρα της αλώσεως της Βασιλεύουσας

   Είναι αναμφισβήτητο στο πέρασμα των χρόνων και στο ξεφύλλισμα της Ιστορίας πως οι Ελληνες αγωνίζονταν για την Πίστη τους στην Ορθοδοξία. Η Κωνσταντινούπολη, αποτέλεσε το κέντρο της ορθοδοξίας και η Αγία Σοφία το σύμβολο της ορθοδοξίας.

      Ο Ιουστινιανός μετά τη "στάση του Νίκα" θέλησε να επαναφέρει την τάξη και να ενισχύσει την εξουσία του. Έτσι αποφάσισε να χτίσει μια εκκλησία που θα ξεπερνούσε τις εκκλησίες της εποχής ως προς το μέγεθος, το σχέδιο και την πολυτέλεια. Το έργο ανατέθηκε στους δύο γνωστότερους αρχιτέκτονες της εποχής: τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο. Για την κατασκευή του ναού, προσλήφθηκε ένας μεγάλος αριθμός προσωπικού. Ακόμη οι δύο αρχιτέκτονες είχαν στη διάθεση τους τη δυνατότητα επιλογής ποικίλου υλικού. Υπολογίζεται ότι πάνω από 300 εκατομμύρια χρυσών νομισμάτων της εποχής δαπανήθηκαν και οι εργασίες διήρκησαν πέντε χρόνια (532-537). Στις 27 Δεκεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια του περίλαμπρου ναού. Εκείνη τη μέρα μόλις ο Ιουστινιανός αντίκρισε του ναό αναφώνησε:: "Νενίκηκά σε Σολομών".

      Μέχρι τότε οι ναοί των χριστιανών ήταν ορθογώνια κτίρια (βασιλικές) ή κυκλικά κτίσματα με θολωτή στέγη (περίκεντρα). Ο Ανθέμιος και ο Ισίδωρος συνδύασαν το ρυθμό της βασιλικής και του περίκεντρου και έκαναν ένα σχέδιο τη βασιλική με τρούλο. Μάλιστα αυτός ο τρούλος είχε ύψος 62 μέτρα και ήταν διακοσμημένος με ψηφιδωτά και χρωματιστά μάρμαρα.

"Αγία Σοφία, το σύμβολο της ορθοδοξίας".  

     Με την άλωση της Πόλης, η Αγία Σοφία έπεσε στα χέρια των αλλόθρησκων. Η Παναγία όμως προστατεύει την Πόλη, προστατεύει την Αγία Σοφία. Η πίστη αυτή είναι δάχυτη στους θρύλους και στα τραγούδια: Της Αγια-Σοφιάς Σημαίνει ο Θιός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια, σημαίνει κι η Αγια Σοφιά, το μέγα μοναστήρι, με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες, κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος. Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης, κι απ΄την πολλήν την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες. Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγει ο βασιλέας, φωνή τους ήρθε εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα: "Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τα 'αγια, παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστήτε, γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει. Μόν' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρτουνε τρία καράβια° το 'να να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο, το τρίτο το καλύτερο, την άγια τράπεζά μας, μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν". Η Δέσποινα ταράχτηκε και δάκρυσαν οι εικόνες."Σώπασε κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας είναι". (δημοτικό)

"Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ"

     Εκείνη την τρομερή ημέρα που λεηλατήθηκαν τόσες εκκλησίες και βεβηλώθηκαν τόσα ιερά σκεύη, οι Βυζαντινοί, όπως λέει ο θρύλος, προσπάθησαν να κρύψουν από τους άπιστους την άγια εικόνα την αγίας του Θεού Σοφίας και όλα τα πολύτιμα λείψανα, που ήταν στο ιερό της. Γύρω απ' αυτό, διηγούνται μια παράξενη ιστορία: Την ημέρα που πάρθηκε η Πόλη, βιάστηκαν να φορτώσουν την Αγία Τράπεζα σ ένα πλοίο για να την πάνε στην χώρα των Φράγκων. Στη θάλασσα του Μαρμαρά όμως, το πλοίο βρήκε μεγάλη φουρτούνα. Καθώς το είχαν ετοιμάσει πολύ βιαστικά και το φορτίο του ήταν βαρύ, δεν μπόρεσε ν' αντέξει και βούλιαξε στα κύματα, όπως ήταν. Έτσι η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας ξέφυγε από τη βεβήλωση, όχι με τον τρόπο που είχαν ελπίσει οι Βυζαντινοί, αλλά όπως άρεσε στο Θεό.

      Η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας αναπαύεται στο βυθό της θάλασσας, πάνω στην άμμο και στα κοχύλια. Το σημείο όπου βούλιαξε το καράβι το ξέρουν καλά οι ναυτικοί και εύκολα το βρίσκουν. Πραγματικά, ακόμα κι όταν η πιο άγρια τρικυμία, φουσκώνει ολόγυρα τα κύματα και κάνει τη θάλασσα να μουγκρίζει, εκεί είναι γαλήνη και ησυχία. Από τη λεία και λαμπρή επιφάνεια του νερού ανεβαίνουν γλυκές ευωδιές και αντίλαλος από αγγελικές ψαλμωδίες. Πολλοί άξιοι δύτες που μαζεύουν κοράλλια ή ψαρεύουν σφουγγάρια, προσπάθησαν να κατέβουν και να δουν το ναυαγισμένο καράβι. Κανείς δεν τα κατάφερε. Η θάλασσα, πολύ βαθιά σ' αυτό το μέρος, φυλάει την Αγία Τράπεζα και τα λείψανα των Αγίων από κάθε βέβηλο μάτι. Όταν όμως θα ξαναπάρουμε την Πόλη, η Αγία Τράπεζα, που μένει στην άμμο του βυθού, θ' ανέβει στην επιφάνεια όπως ανεβαίνει ο δύτης. Θ αρμενίσει μόνη της κατά το Βυζάντιο και θα την πάρουμε από κει που θ' αράξει. Θα την ξαναφέρουμε στην Αγία Σοφία και με χαρούμενους ύμνους, θα την αφιερώσουμε πάλι στη Σοφία του Θεού. Τότε, μέσα στη Βασιλική που έχτισε ο μεγάλος Ιουστινιανός, θα λάμψουν πάλι τα μωσαϊκά, οι εικόνες των Αγίων, τα λόγια του Ευαγγελίου, και ο σταυρός θα ξαναφανεί πάνω από το μαρμάρινο τραπέζι που ξέπλυναν τα κύματα.

"0Ι ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΝ"

     Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη ξεκίνησαν να καταστρέφουν τις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Στην Αγία Σοφιά είχε καταφύγει πολύ λαός, κυρίως γυναικόπαιδα, για να αποφύγουν τον θάνατο. Όμως η παρουσία τους εκεί δεν τους έσωσε, καθώς φανατισμένοι από τους δερβίσηδες μωαμεθανοί μπήκαν στην εκκλησία και άρχισαν να σφάζουν αδιακρίτως όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Ο σωρός των πτωμάτων έφτασε τα δέκα μέτρα. Όταν μάλιστα ο Σουλτάνος Μωάμεθ προσπάθησε να μπει στο ναό το άλογο του σκόνταψε πάνω στα πτώματα, Με την οπλή του το άλογο άφησε ένα σημάδι στην κορυφή ενός στύλου, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. Τις πιο πολλές εικόνες και τοιχογραφίες της Αγία Σοφιάς τις κατέστρεψαν οι Τούρκοι. Όταν, όμως, οι άπιστοι εισβολείς έφτασαν στον εξώστη - γυναικωνίτη και ένας τσαούσης (Τούρκος αξιωματικός) προσπάθησε με έναν πέλεκυ να καταστρέψει μια τοιχογραφία της Παναγίας που κρατά στα χέρια της τον Ιησού μωρό, έγινε το θαύμα ! Τη στιγμή που ο Τούρκος προσπάθησε να καταφέρει το πρώτο χτύπημα στην τοιχογραφία κεραυνοβολήθηκε κι έπεσε νεκρός. Τη θέση του πήρε ένας άλλος Τούρκος, αλλά την ίδια στιγμή κι εκείνος είχε την ίδια τύχη. Οι υπόλοιποι βάρβαροι πανικοβλήθηκαν απ' το πρωτόγνωρο γι΄ αυτούς θαύμα και γεμάτοι τρόμο, αλλά και σεβασμό εγκατέλειψαν την ανόσια προσπάθεια τους. Η συγκεκριμένη τοιχογραφία σώζεται μέχρι σήμερα στον δεξιό εξώστη της Αγία Σοφιάς.

"Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ"

Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στη Βασιλική Εκκλησία, ένας ιερέας τελούσε τη Θεία Λειτουργία. Βλέποντας τους άπιστους να μπαίνουν, δε σκεπτόταν παρά πώς να σώσει από τη βεβήλωση τον ιερό άρτο και το πολύτιμο Αίμα του Χριστού. Ανέβηκε, λοιπόν, βιαστικός στον Άμβωνα, κρατώντας τ' Άγιο Δισκοπότηρο κι εξαφανίστηκε σε μια μικρή πόρτα. Την έκλεισε πίσω του, μα δυστυχώς οι Τούρκοι τον είχαν δει κι έτρεξαν να τον προφτάσουν. Όταν όμως έφθασαν στο σημείο που θα έπρεπε να βρίσκεται η πόρτα, ξαφνιάστηκαν γιατί δεν είδαν παρά μόνο μια γυμνή, λεία επιφάνεια χωρίς το παραμικρό σημάδι ανοίγματος. Αγριεμένοι, προσπάθησαν να γκρεμίσουν τον τοίχο, αλλά έσπασαν τα όπλα τους, χωρίς να καταφέρουν τίποτε! -Ας φέρουν τους χτίστες του στρατού μας, αποφάσισε ο Σουλτάνος. Έτσι θα δούμε τι είναι πίσω απ' αυτόν τον τοίχο. Οι χτίστες ήρθαν με τα εργαλεία τους κι άρχισαν να χτυπούν τον τοίχο. Παρ' όλες τους τις προσπάθειες όμως, δεν μπόρεσαν ούτε να τον τρυπήσουν κι ομολόγησαν πως σίγουρα υπήρχε κάποιο τεχνικό μέσο, που τους ήταν άγνωστο. -Είστε ανίκανοι, φώναξε καταθυμωμένος ο Σουλτάνος και θα τιμωρηθείτε! Να φέρουν βυζαντινούς χτίστες! Τότε έφεραν βιαστικά όσους μπόρεσαν και απειλώντας τους με θάνατο, τους πρόσταζαν να ρίξουν αυτόν τον τοίχο! Μα, ούτε κι αυτοί δεν τα κατάφεραν! Γιατί, το θέλημα του Θεού, πιο δυνατό από κάθε ανθρώπινη δύναμη, κρατούσε αυτές τις πέτρες δεμένες γερά, για να προστατεύει τον ιερέα. Όλους αυτούς τους αιώνες, ο ιερέας αγρυπνεί, σφίγγοντας το δισκοπότηρο, που προστάτευσε από τους άπιστους! Μα, όταν θα ξαναπάρουμε την Πόλη, η πόρτα θα ξανανοίξει μόνη της, ο ιερέας θα βγει, θα ξαναμπεί στο ιερό και θα συνεχίσει τα λόγια της λειτουργίας, από κει ακριβώς που είχε σταματήσει!

        Η εικόνα του ναού της Αγίας Σοφίας έχει αλλοιωθεί μετά τη προσθήκη 4 μιναρέδων στο εξωτερικό, που δείχνουν αταίριαστοι με το υπόλοιπο οικοδόμημα, Στο εσωτερικό ο χριστιανικός σταυρός αντικαταστάθηκε με το μουσουλμανικό μισοφέγγαρο. Τζάμια με χρωματιστό γυαλί τοποθετήθηκαν στα παράθυρα και οι μεγάλες κρεμαστές λάμπες λαδιού αντικαταστάθηκαν από μικρότερες. Τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν με κίτρινη μπογιά και γενικότερα όλη η εικόνα της εκκλησίας άλλαξε. Από την Άλωση του 1453 ως το 1934, η Αγία Σοφία λειτούργησε ως τζαμί και από το 1935 ως τις μέρες μας, λειτουργεί ως μουσείο. Η Αγία Σοφία ακόμη και στην παραμορφωμένη κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, προκαλεί το θαυμασμό του επισκέπτη για το μεγαλειώδες αυτό έργο αλλά συγχρόνως και τη λύπη του για τις καταστροφές που έχει υποστεί το σημαντικότερο έργο του Βυζαντινού πολιτισμού και της Χριστιανοσύνης.

      

"Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη.

Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν

 και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"!!!

Λόγος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μωάμεθ τον Πορθητή  κατά την άλωση της Πόλης

ΑΥΤΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ....ΔΕΙΤΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ...

Αυτό που θα διαβάσετε είναι μονάχα από ένα βιβλίο...Νεοελληνική Γλώσσα Γ' Γυμνασίου.
Το συγκεκριμένο "βιβλίο" ίσως θα ήταν καλύτερο να ονομαστεί ιδεολογικό φυλλάδιο πολιτικού κόμματος. Ενός συγκεκριμένου, που έχει αναλάβει εργολαβικά να υπερασπίζει ό,τι περιθωριακό και ανθελληνικό κυκλοφορεί σε τούτο τον τόπο.
Εγχειρίδιο για το πως εκπαιδεύεις τον Γενίτσαρο της αύριον.
(...) Παγκοσμιοποίηση, ομογενοποίηση, αντεθνικά αισθήματα, φλύαρες αγαπολογίες, πολυπολιτισμικές αερολογίες, με μια φράση "η άνοδος της ασημαντότητας" και η αποκαθήλωση της Ρωμιοσύνης.
Αρχίζει η οδυνηρή περιήγηση στο προπαγανδιστικό έντυπο - βιβλίο...


Σελ. 10. Ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, όχι από το "Άξιον Εστί" ή το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο", αυτά είναι εθνοκεντρικά, εξάλλου ο ηρωισμός, η φιλοπατρία είναι ξεπερασμένες μικροαστικές αντιλήψεις. Το ποίημα τιτλοφορείται "Η ALFA ROMEO" από τα μέτρια του ποιητή.
Σελ. 11. Κείμενο. "Η ελληνική κοινωνία αλλάζει" της κ. Χρισίνας Κουλούρη, της γνωστής, νέας κοπής, ομάδας των ιστοριογράφων (ρεπούση, διάκος, αναγνωστοπούλου, δραγώνα) που ακόμα αναζητούν "Τι είν' η πατρίδα μας", η οποία όμως πατρίδα τούς σιτίζει πλουσιοπάροχα. Το κείμενο βέβαια κινείται στο γνωστό αντιρατσιστικό πνεύμα.
Σελ. 14. Κείμενο. "Τα ελληνικά μυστήρια" του Έντμουντ Κήλυ. Διαβάζουμε ότι οι Έλληνες "αφήνονται στις γήινες απολαύσεις στο φαΐ, στο κρασί, στα παιχνίδια του έρωτα" και ότι "η Εκκλησία είναι απαιτητική στις τελετουργίες, χαλαρή στην εξομολόγηση και τη θρησκευτική ηθικολογία..." και λοιπές βλάσφημες αναφορές και νύξεις για την Εκκλησία. Από ποιον; Από Αγγλικανό που δεν υπάρχει διαστροφή που να μην την έχει υιοθετήσει η αιρετική τους οργάνωση, η κακώς λεγόμενη αγγλικανική εκκλησία.
Σελ. 46. "Ο ρατσισμός όπως τον εξήγησα στην κόρη μου", ξένου συγγραφέα.
Σελ. 47. "Στη θέση του άλλου".
Σελ. 48. "Διακρίσεις σε βάρος των γυναικών".
Σελ. 50. Ασκήσεις για την διδασκαλία των ερωτηματικών προτάσεων, με ερωτήσεις του τύπου "Υπάρχει σήμερα ρατσισμός στην Ελλάδα;", "Θα μου πεις για το ρατσισμό;", "Δεν υπάρχει μια φυλή που να είναι καλύτερη;".
Ομοβροντίες αντιρατσιστικές δήθεν, να πειστούν οι μαθητές ότι ζουν σε μια ρατσιστική χώρα γι' αυτό ενίοτε μπορούν ανενδοίαστα να την καίνε, φορώντας ως γνήσιο δημοκρατικό δικαίωμα κουκούλες ή να πυρπολούν τα σύμβολά της και τις σημαίες της. (Με αυτή την άθλια προπαγάνδα δεν θα καταλήξουμε και στην αφαίρεση των ιερών εικόνων από τις τάξεις, εφ' όσον ταυτίζονται με την Ορθόδοξη Πίστη, πράγμα ρατσιστικό για πολυπολιτισμικές τάξεις; Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, οι χασομέρηδες του συνδικαλισμού, συμφωνούν, το Υπουργείο διά βίου είναι έτοιμο, κάποια στιγμή εν μέσω κρίσης και αφασίας, θα "χτυπήσει" η Νέα Τάξη).
Σελ. 52. Κείμενο. "Πολυεθνικές τάξεις στο σχολείο" του παύλου τσίμα, του γνωστού μεγαλοδημοσιογράφου του "MEGA" και των "ΝΕΩΝ". Τι άλλο! Τα γνωστά αντιρατσιστικά σαλιαρίσματα, ανέξοδα διαπιστευτήρια "προοδευτικότητας", που ανοίγουν πόρτες και στρώνουν καριέρες.
Σελ. 54. Κείμενο. "Οι μαθητές ερευνούν". Τι ερευνούν για το ρατσισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην πατρίδα μας;
Σελ. 55. Απόσπασμα από το φυλλάδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του ρατσισμού. Τα γνωστά κακόγουστα και ρηχά ρητορεύματα.
Σελ. 57. Κείμενο. "Η γενετική είναι ...αντιρατσίστρια". Σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι το "βιβλίο" γράφτηκε για μαθητές χώρας που ισχύει καθεστώς τύπου απαρχάιντ.
Σελ. 58. Κείμενο. "Ο διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί". Οι Εβραίοι σίγουρα εκδιώχθηκαν και βασανίστηκαν από τους Ναζί. Εμείς δεν είχαμε Καλάβρυτα, Δίστομο, Κάνδανο; Εμείς δεν είχαμε Γενοκτονίες από το πιο αδίστακτο και ρατσιστικό καθεστώς του 20ού αιώνα; Γιατί να μην "περάσει" και ένα κείμενο για την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, της Θράκης, του Πόντου; Αυτό δεν είναι ρατσιστική αντίληψη της ιστορίας;
Σελ.65. Κείμενο. "Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνική ταυτότητα". Διαβάζουμε: "Είμαστε όλοι εκτεθειμένοι σε αληθινό βομβαρδισμό πολιτιστικών προϊόντων που διαμορφώνονται σύμφωνα με τη διεθνή διαφημιστική προβολή. Τα κράτη - έθνη δεν ανέκοψαν, αλλά αδιαφόρησαν γι' αυτή την εξέλιξη. Η Ελλάδα την ενίσχυε μάλιστα έμμεσα με ιδεολογικό προσανατολισμό σε μία διαστρεβλωμένη και γι' αυτό χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση". Ποιος υπογράφει αυτά τα περισπούδαστα; κώστας σημίτης, ο γνωστός "εκσυγχρονιστής" και εκκλησιομάχος ολκής.
Σελ.72. Κείμενο. "Μετανάστες, οι είλωτες της Ευρώπης" του Γκαζμέτ Καπλάνι από τα "ΝΕΑ". Αυτός μέμφεται τη χώρα που τρώει ψωμί, την Ελλάδα, που δεν του δίνει υπηκοότητα, ενώ πληρώνει φόρους κλπ. Ας μην ανησυχεί. Το πρόβλημά του λύνεται. "Όλοι ίδιοι είμαστε".
Σελ.106. Κείμενο. "Ο νεανικός ιδεαλισμός". Σύμφωνα με τον συγγραφέα (αμερικανός) "Τα περισσότερα παιδιά μού μιλάνε για την επιθυμία τους να προστατεύσουν τα τροπικά δάση, να σώσουν τις θαλάσσιες χελώνες ή να βοηθήσουν τα παιδιά που ζουν στο δρόμο".
Σελ. 116. Κείμενο. "Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις" του Νίκου Δήμου, του ανθρώπου που έγραψε βιβλίο με τίτλο "Η δυστυχία να είσαι Έλληνας", πρωτοπαλίκαρο του ανθελληνισμού και της εκκλησιομαχίας.
Κείμενο 8 (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις)
Κατηγορούμε συχνά την ανθρωπότητα πως, ενώ τον τελευταίο αιώνα έχει επιτελέσει τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, στον τομέα της ηθικής έχει μείνει πίσω.
Υπάρχει κάτι που αντικρούει αυτή την άποψη: η δημιουργία και παρουσία, στο δεύτερο του αιώνα μας, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (NGOs -Non Government Organizations). Πίσω από αυτά τα αρχικά κρύβονται πασίγνωστες κινήσεις, όπως η Γκρήν Πις, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και οι Γιατροί του Κόσμου, το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, η Ομάδα για την Προστασία των Μειονοτήτων κ.α (...).
Οι οργανώσεις αυτές λέγονται Μη Κυβερνητικές, γιατί δεν εξαρτώνται από κυβερνήσεις (ευτυχώς - η ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία τους). Οι πόροι είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις. Η συνολική προσφορά τους είναι εντυπωσιακή: Έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές, έχουν προστατεύσει πολλές χιλιάδες ανθρώπων από βασανιστήρια και καταπίεση, έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής.
Εδώ στην Ελλάδα τις αντιμετωπίζουμε περίεργα: Όταν η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι καταγγέλλουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην τουρκία, γράφουμε την είδηση στην πρώτη σελίδα. Όταν οι ίδιες οργανώσεις διαμαρτύρονται για καταπίεση των μαρτύρων του ιεχωβά, των σλαβόφωνων ή των μουσουλμάνων στην Ελλάδα, είναι ανθελληνικές και πληρωμένες από ξένα κέντρα. Ουσιαστικά μας ενοχλεί η ανεξαρτησία τους: Θα τις θέλαμε με το μέρος μας (όπως και όλες τις άλλες εξουσίες) και ξεχνάμε ότι αυτό θα καταργούσε αυτόματα το διεθνές τους κύρος.
Είμαι υπερήφανος που ανήκω στις περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις. Πιστεύω πως ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενιαία και αδιαπραγμάτευτα, είναι η μόνη ιδεολογία που μας απέμεινε - αλλά και η μόνη που μας χρειάζεται.
Φιλικά, Νίκος Δήμου.
Σελ. 148. Τραγούδι - κείμενο "Don't worry be happy". Το τραγούδι μπορεί να ακουστεί σε ξενυχτάδικο όπου χασομερούν αργόσχολοι. Για σχολική όμως αίθουσα και για διδασκαλία της γλώσσα είναι απαράδεκτο. Καταρρακώνει την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού και ακυρώνει την αποστολή του σχολείου.



Από το βιβλίο του Δημητρίου Νατσιού, δασκάλου, "Τα νεοταξικά βιβλία γλώσσας του δημοτικού σχολείου και του γυμνασίου"

Καταγγελία γιὰ παραποίηση ἱστορικῶν στοιχείων σὲ σχολικὸ βιβλίο

Βιβλίο γλώσσας Ε' Δημοτικοῦ: "Οἱ Ἰταλοὶ μᾶς κήρυξαν τὸν πόλεμο κι ἐμεῖς πήγαμε στὸ ὑπόγειο"

Καταγγελία  γιὰ παραποίηση ἱστορικῶν στοιχείων σὲ σχολικὸ βιβλίο
Μὲ ἐπιστολή τους πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, Πολιτισμοῦ καὶ Ἀθλητισμοῦ, ὁ πρόεδρος τῆς Ἕνωσης Τέκνων καὶ Συγγενῶν τῶν πεσόντων τοῦ Ἔπους 1940-’41 κ. Ἀριστείδης Μπουλοῦκος, καὶ ὁ ἐπίτιμος πρόεδρος κ. Γεώργιος Σούρλας, ζητοῦν νὰ ἀπαλειφθοῦν κείμενα ἀπὸ σχολικὸ βιβλίο τῆς Ἐ’ Δημοτικοῦ ποὺ ἀφενὸς παραποιοῦν τὴν ἱστορικὴ πραγματικότητα ἀφετέρου προσβάλλουν τὴν ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια.
Συγκεκριμένα στὴν ἐπιστολὴ τοὺς ἀναφέρουν:
«Ἀξιότιμε κ. Ὑπουργέ, ἐνῶ ἡ 28η Ὀκτωβρίου ἀναγνωρίζεται ὡς Παγκόσμιο Ἱστορικὸ Γεγονὸς ὅπου βρῆκαν τὴν ἔκφρασή τους μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὰ ἰδανικὰ τῆς φυλῆς μας, ἡ ὁμοψυχία, ἡ αὐταπάρνηση, ἡ αὐτοθυσία, ὁδηγώντας σὲ μία ἀπὸ τὶς πιὸ λαμπρὲς σελίδες στὴν ἱστορία τοῦ τόπου, ὁ μαθητὴς τοῦ Δημοτικοῦ ὅταν ἔρχεται σὲ πρώτη ἐπαφὴ μὲ τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ γεγονὸς διαβάζει στὸ βιβλίο τῆς Ἐ’ Δημοτικοῦ τὸν τίτλο «οἱ Ἰταλοὶ μᾶς κήρυξαν τὸν πόλεμο καὶ ἐμεῖς πήγαμε στὸ ὑπόγειο».
Ὅπως γνωρίζουμε ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ὅταν κηρύχθηκε ὁ ἑλληνοϊταλικὸς πόλεμος σύσσωμος ἀνταποκρίθηκε μὲ ἐνθουσιασμὸ στὸ προσκλητήριο τοῦ ἔθνους καὶ ὄχι μόνο δὲν πῆγε στὸ ὑπόγειο ἀλλὰ πῆρε καὶ τὸ δρόμο γιὰ....

 τὸ μέτωπο εὐθὺς ἀμέσως μόλις ἐλέχθη τὸ ΟΧΙ.
Στὸ σχολικὸ βιβλίο ὁ συγγραφέας παρουσιάζει τὸν πατέρα θυμωμένο καὶ ἐκνευρισμένο μετὰ τὴν κήρυξη τοῦ πολέμου νὰ ἔχει ὡς πρῶτο του μέλημα τὴν ἐπίσκεψη στὴν τράπεζα προκειμένου νὰ πάρει χρήματα τὴν στιγμὴ μάλιστα ποὺ ὁλόκληρο τὸ ἔθνος ἔτρεχε τότε στὰ στρατολογικὰ γραφεῖα γιὰ νὰ καταταγεῖ: «…Ὁ μπαμπὰς ἔβγαλε μία φωνὴ κουρασμένη, βραχνιασμένη, θυμωμένη ἀγριεμένη καὶ φοβισμένη….Ἡ Ἰταλία μᾶς κήρυξε τὸν πόλεμο εἶπε. …. Μετὰ γύρισε στὴ μαμὰ καὶ τῆς εἶπε πὼς θὰ τρέξει στὴν τράπεζα νὰ σηκώσει λεφτά….».
Αὐτὸ μπορεῖ νὰ συνέβη πράγματι μὲ τὸν πατέρα τοῦ συγγραφέα ἢ στὴν νοσηρὴ φαντασία του, ἐμεῖς ὅμως τὰ παιδιὰ τῶν Πεσόντων γνωρίζουμε ὅτι ἡ πρώτη τους σκέψη ἦταν νὰ καταταγοῦν καὶ νὰ ἀναχωρήσουν γιὰ τὸ μέτωπο τραγουδώντας πατριωτικὰ τραγούδια, στοιχεῖο ποὺ καταγράφεται ἄλλωστε καὶ στὰ ἱστορικὰ ντοκουμέντα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.
Γὶ αὐτὸ αἰσθανόμαστε ὑπερήφανοι γιὰ τὴν θυσία τους καὶ κάθε χρόνο βρισκόμαστε στὴν Β. Ἤπειρο γιὰ νὰ τιμήσουμε τοὺς 8 χιλιάδες πεσόντες ποὺ ἔπεσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν.
Ταυτόχρονα ὅμως αἰσθανόμαστε ντροπὴ γιὰ τὰ σχολικὰ αὐτὰ κείμενα ποὺ προσβάλλουν κάθε ἔννοια ἱστορικῆς πραγματικότητας καὶ ἐθνικῆς ἀξιοπρέπειας.
Δὲν θὰ παραθέσουμε καὶ ἄλλα φαιδρὰ σημεῖα τῶν κειμένων θὰ περιοριστοῦμε στὴν ἑνότητα «Ἡ πείνα», ποὺ μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει: «…πατάω ἕνα κουμπὶ καὶ βγαίνει μία χοντρὴ ποὺ λέει νὶξ φαί…», ποὺ ἀποτελοῦν ἀντιπαιδαγωγικὲς καὶ ρατσιστικὲς ἀθλιότητες.
Ἀξιότιμε κύριε Ὑπουργὲ κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἀπαιτοῦμε τὴν ἄμεση ἀπάλειψη αὐτῶν τῶν κειμένων καὶ τὴν ἀντικατάστασή τους ἀπὸ κείμενα κατάλληλα ποὺ θὰ ἀπεικονίζουν τὴν πραγματικότητα γιὰ τὸ Ἔπος τοῦ ‘40.».

Τελευταία Έκκληση για βοήθεια

για τους πληγέντες από τις πλημμύρες στη Σερβία σε συνεργασία με τους λοιπούς τοπικούς Συλλόγους,για την συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας, προκειμένου αυτή να αποσταλεί στους κατοίκους των γειτονικών περιοχών που πλήττονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα το τελευταίο χρονικό διάστημα, από τις καταστροφικές πλημμύρες .Πιο συγκεκριμένα, τα αναγκαία είδη είναι τα εξής:

Ρουχισμός για ενήλικες και παιδιά Στρώματα, κλινοσκεπάσματα, κουβέρτες, πτυσσόμενα κρεβάτια Είδη προσωπικής υγιεινής (σαπούνι, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, πάνες για παιδιά και ενήλικες κτλ) Απολυμαντικά προϊόντα (απορρυπαντικά, σκούπες, κτλ) Χρώματα, βερνίκια και λοιπά οικοδομικά υλικά Τρόφιμα σε κονσέρβες και βρεφικές τροφές Ιατροφαρμακευτικά υλικά.Για την συγκέντρωση των προϊόντων ο χώρος είναι η δημοτική κοινότητα Ν.Βρασνών.